Art. 1 lid 2 van de databankenrichtlijn verstaat onder databank een verzameling van werken, gegevens of andere zelfstandige elementen, systematisch of methodisch geordend, en afzonderlijk met elektronische middelen of anderszins toegankelijk. In dit arrest kwam de vraag aan de orde of geografische gegevens die uit een topografische kaart worden gelicht met het oog op de vervaardiging en de commerciële exploitatie van een andere kaart, na deze verrichting nog voldoende informatieve waarde hebben om als ‘zelfstandige elementen’ als bedoeld in de definitie van databank te kunnen worden aangemerkt. Mede onder verwijzing naar eerdere uitspraken waarin het begrip databank een ruime betekenis wordt toegekend, beantwoordt het Hof die vraag bevestigend. De zelfstandige informatieve waarde van een element dat uit een verzameling is gelicht moet worden beoordeeld in het licht van de waarde die de informatie heeft voor welke derde dan ook die belangstelling toont voor dat element.
r.o. 12: ” In dit verband zij er om te beginnen aan herinnerd dat het Hof reeds heeft geoordeeld dat het met de door de Uniewetgever nagestreefde doelstelling in overeenstemming is om aan het begrip „databank” in de zin van richtlijn 96/9 een ruime betekenis toe te kennen, los van overwegingen van formele, technische of materiële aard (zie arresten Fixtures Marketing, C‑444/02, EU:C:2004:697, punt 20, en Ryanair, C‑30/14, EU:C:2015:10, punt 33).” HvJ: een topografische kaart kan een databank zijn
KB 533/705/707/708/716